Monday, January 4, 2010

نامه خبری نگاه استراتژیک

درمورد رد 17 تن از وزرای پشنهادی کابینه کرزی توسط پارلمان
13 جدی 1388

نگاه استراتژیک، یک جنبش جوان است که به منظورتحقق روند ملت سازی، اداره سالم، حاکمیت قانون، انکشاف متوازن درکشور فعالیت نموده ودرجهت افغانیزه شدند سیاست، امنیت و اقتصاد درافغانستان تاکید مورزد، معتقد است که تنها پدیده های مخرب را میتوان ازطریق همکارهای راستین ملی، منطقوی و بین لمللی حل کرد.
این باربازهم ماشاهد روسیاهی به یاد ماندنی در تاریخ سیاسی افغانستان میباشم . که کارکرد ها نا کارآیی آقای کرزی آنرا به اثبات رسانید . رد شدن 17 وزیر پشنهادی آقای کرزی خود دال براین ادعا ما میباشد .چیزیکه بار ها اتفاق میفتد این بار هم کرزی میخواست افرادتکراری و خسته کن را بالای شانه ها ی مهجور مردم افغانستان تحمیل نماید .
البته ریشه این کار به زمانی برمیگردد که جناب با واسطه و وسیله ها نا مشروع زمام امور را در قبضه خود گرفت و منحیث باج به کسانی که وعده نموده بود میخواست وعده هایش را جامه عمل بپوشاند.
نکته را که میخواهم در این میان یاد آور شو م آن اینست که ولسی جرگه افغانستان تا اندازه زیاد توانست آرا خود و مشروعیت را که مردم به آنها داده به جا استفاده کنند.ولی با آنهم کسانیکه حلقه ها کلیدی را درکابینه آینده آقای کرزی تشکل میدهید باز هم پابر جا ماندند و اینکه چرا این بار افراد بی کفایت که بار ها به لبه سلب صلاحیت رسیده اند با ز هم برگرده مردم سوار اند. این سوالی است که که نحوه رای دان اعضای ولسی جرگه را زیر سوال میبرد .
سوال دیگری که هر ذهن پویا را به خود مشغول می نماید اینست در صورتیکه آقای کرزی با صداقت عمل می نماید چرا از این چهره ها تکراری استفاده میکنند ؟ آیا جناب ریس جمهور به مرض قطع الرجال مصاب شده ؟
آیا اعضای ولسی جرگه به کسانی که رای اعتماد ندادند واقعا اهلیت را مدنظر گرفته اند یا اینها وعده ریاست به وکلا نکردند ؟ یا هم کاندید وزرا به اینها مهمانی نداند؟ اگر این مسایل در میان نباشد چرا وزیر دفاع رای اعتماد گرفت درحالیکه چند روز قبل از رای دهی وکلا در مورد کشته شدن اطفال مکتب در کنر به شدت کار کرد ها وزیر دفاع یا ریس سپاهی افغانستان را به چالش کشیده بودند.
نگاه استراتیژیک خواهان دقت بشتر وکلا ملت در زمینه میباشد و از این بابت تشویش دارد که مبادا وکلا از مشروعیت شان استفاده ناجایز نموده و بدترین جاگزین بد ها نشوند.
پایان

No comments:

Post a Comment